کودکان ممکن است مشکل تعامل با بزرگسالان یا کودکان دیگر را تجربه کنند که تاخیر های رشد عاطفی و یا اجتماعی نامیده می شود. معمولا این مشکلات قبل از شروع مدرسه کودک خود را نشان می دهد.
- علل احتمالی. بعضی علل تاخیر های عاطفی و اجتماعی عبارتند از:
- غفلت والدین
- مشکلات وابستگی یا والدین ناکارآمد
- تاخیر های شناختی
- علت ناشناخته
یک علت متداول دیگر تاخیر های رشدی و اجتماعی به عنوان اختلال نافذ رشدی(PDD) نامیده می شود. این گروه که اکنون تحت عنوان اختلالات طیف اتیسم قرار دارد باعث مشکلات ارتباطی در طیف خفیف تا شدید می شود. PDD شامل موارد زیر است:
- اتیسم، یک بیماری پیچیده اما متداول است.
- سندرم آسپرگر
- اختلال جدایی کودکی
انواع درمان. هیچ درمان شناخته شده ای برای این شرایط وجود ندارد. با این حال درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- انواع خاص رفتار درمانی و درمان های مهارت محور
- دارو می تواند به بعضی رفتارهای مشکل زا کمک کند.
مثل هر نوع دیگر تاخیر، درمان زودهنگام می تواند تفاوت زیادی در پیشرفت کودک شما داشته باشد. بسته به تشخیص، درمان ممکن است شامل بازی درمانی یا گام هایی برای کمک به وابستگی بین والدین و کودک باشد.
علائم هشدار دهنده تاخیر عاطفی یا اجتماعی. اگر کودک شما هر کدام از علائم زیر را در سنی که مشخص شده دارد، با پزشک تماس بگیرید. به علاوه مراقب از دست دادن مهارت هایی که آموخته شده است باشید.
- برای کودک سه ماهه در این موارد از پزشک کمک بگیرید:
- به مردم لبخند نمی زند.
- به صورت های جدید توجه نمی کند یا به نظر می رسد که از آن ها ترسیده است.
برای کودک هفت ماهه در این موارد از پزشک کمک بگیرید:
- تمایل ندارد در بغل کسی باشد.
- هیچ عاطفه ای برای والدین یا مراقبان نشان نمی دهد.
- هیچ لذتی از بودن کنار دیگران نمی برد.
- نمی تواند شب ها آرام شود (کودک پنج ماهه).
- بدون برانگیختن لبخند نمی زند (کودک پنج ماهه).
- با صدای بلند نمی خندد.
- هیچ علاقه ای به بازی دالی نشان نمی دهد(کودک هشت ماهه).
برای کودک یک ساله در این موارد از پزشک کمک بگیرید:
تسهیم صداها، لبخند یا حالات صورت را نشان می دهد(کودک نه ماهه)
هیچ ژستی مثل دست تکان دادن، رساندن دست یا اشاره کردن نشان نمی دهد.
